Bon nochi!

Bon nochi!
Kon ta bai?
Tur kas ta bon!
Ta hasi kalor!

Goede avond!
Hoe is het?
Met mij/ons alles goed.
Het is warm, man!

Zo dat zijn onze eerste zinnetjes die wij vanuit ons papiaments leerboek hebben geleerd. Want het is wel heel erg makkelijk dat iedereen Nederlands spreekt, maar Papiament leren is ook handig en misschien voor Sandra haar stage wel noodzakelijk.

We zijn nu een aantal keren in de auto on tour geweest hier op het eiland en het blijft toch verbazingwekkend hoe vaak er op de toeter gedrukt wordt. Wanneer je iemand voorrang wil geven druk je even op de toeter, wanneer je voorrang krijgt druk je even op de toeter, wanneer je een bekende tegen komt druk je even op de toeter en zoals wij het in Nederland kennen, druk je ook op de toeter als je boos bent op iemand.
Dit kunnen over een kleine vier maanden nog wel eens veel boetes gaan opleveren als we weer terug zijn in Nederland :D

Afgelopen donderdag hebben we geprobeerd om uit te slapen. Dat is alleen niet echt gelukt, aangezien de zon ons om 7 uur alweer uit bed brandde. We besloten om de donderdag niets te gaan doen, behalve skypen met beide thuisfronten. Nadat we onze families weer even gezien hadden moest Sandra bij haar stage langs voor een kennismakingsgesprek. Het viel Sandra op dat hier alles PokoPoko gaat. Dit was precies de instelling die Sandra had verwacht :D Haar stagebegeleidster moest nog op de hoogte worden gebracht dat Sandra onder haar vleugels moest gaan stagelopen. Ook het rooster van Sandra is ook nog onbekend. Ze moet maandag om 8 uur beginnen op een andere locatie dan dat we hadden verwacht. Want waar zij haar gesprek had bleek niet de afdeling revalidatie te zitten dus i.p.v. Emmastad mag ze nu naar Santa Maria (circa 10 km rijden).

Nadat ik Sandra weer had opgehaald zijn we weer naar ons appartementje gegaan. Hier heb ik een heerlijk 5-sterren maaltijd bereid (pasta met saus). Na het eten zijn we lekker wezen uitbuiken op het strand. Met een drankje, een loungebankje en de zonsondergang.
Heerlijk wat een leven :D

Vrijdagmorgen zijn we weer vroeg opgestaan om eens lekker op het strand te gaan bakken. Dit vond ik heel erg vervelend omdat Sandra het graag wilde (Whahahaha). Nadat we de ochtendbaksessie weer hadden afgerond was het ook al weer halverwege de middag. Om 1600 uur hadden we een afspraak met een fotograaf op Playa Porto Marie. Dit was een cadeautje van Sandra aan mij om ons 2-jarig jubileum te vieren. De foto's die gemaakt zijn, volgen nog :) Na ons modellenwerk waren we uitgeput en zijn we vroeg ons nestje ingedoken.

Vanmorgen was het weer klokslag 7 uur dat mevrouw de zon ons uit bed brandde. Het eerste wat we hebben gedaan is ons afvragen wat we vandaag eens zouden gaan doen. Uiteindelijk hebben we besloten om naar Shete Boka te gaan. Dit is een national park aan de noordkust van het eiland. Dit gebied is heel anders dan de kust die wij tot nu toe hebben gezien. Het zijn hier geen witte stranden (wel blauwe oceaan overigens) maar rotsen, rotsen en nog eens rotsen. In dit rotsachtige gebied hebben we de Shete Boka (zeven inhammen) bezocht. Dit in combinatie met de wilde oceaan vormde een prachtig natuurgeweld. Nadat we hier 3 uren in de ziedende hitte (40 graden) hebben rondgelopen zijn we weer richting huis gegaan om dit schitterende blog te kunnen schrijven.

Ik hoop dat jullie zo weer een beetje op de hoogte zijn van ons avontuur.
Ik ga nu eerst dit verslag nog een keer lezen om niet dezelfde fout als Sandra te maken en iets te vergeten. Want tussen de foto's die bij dit blog zijn geplaatst bevindt zich ook nog een foto van flamingo's die we maandag gezien hebben, hahaha :D

Voor nu wens ik jullie een hele goede nacht. Wij gaan zo nog even lekker tacootjes eten en een biertje drinken op het strand.

Met warme, zweterige, plakkerige, kleffe, zanderige groeten,

Bert en zijn Dushi.